шта́бельны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шта́бельны |
шта́бельная |
шта́бельнае |
шта́бельныя |
| Р. |
шта́бельнага |
шта́бельнай
шта́бельнае |
шта́бельнага |
шта́бельных |
| Д. |
шта́бельнаму |
шта́бельнай |
шта́бельнаму |
шта́бельным |
| В. |
шта́бельны (неадуш.)
шта́бельнага (адуш.) |
шта́бельную |
шта́бельнае |
шта́бельныя (неадуш.)
шта́бельных (адуш.) |
| Т. |
шта́бельным |
шта́бельнай
шта́бельнаю |
шта́бельным |
шта́бельнымі |
| М. |
шта́бельным |
шта́бельнай |
шта́бельным |
шта́бельных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шта́бельны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да штабеля. Штабельныя пракладкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шта́бель, -я, мн. -бялі, шта́белі, -бялёў і шта́беляў, м.
Правільна складзены рад чаго-н.
Ш. цэглы.
Укладваць штабялямі.
|| прым. шта́бельны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)