шта́бельны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шта́бельны шта́бельная шта́бельнае шта́бельныя
Р. шта́бельнага шта́бельнай
шта́бельнае		 шта́бельнага шта́бельных
Д. шта́бельнаму шта́бельнай шта́бельнаму шта́бельным
В. шта́бельны (неадуш.)
шта́бельнага (адуш.)		 шта́бельную шта́бельнае шта́бельныя (неадуш.)
шта́бельных (адуш.)
Т. шта́бельным шта́бельнай
шта́бельнаю		 шта́бельным шта́бельнымі
М. шта́бельным шта́бельнай шта́бельным шта́бельных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шта́бельны шта́бельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шта́бельны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да штабеля. Штабельныя пракладкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шта́бель, -я, мн. -бялі, шта́белі, -бялёў і шта́беляў, м.

Правільна складзены рад чаго-н.

Ш. цэглы.

Укладваць штабялямі.

|| прым. шта́бельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шта́бельный шта́бельны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sztabowy

I sztabow|y

штабны;

oficer ~y — штабны афіцэр;

mapa ~a — штабная карта

II

штабельны;

~e żelazo буд. паласавое жалеза

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)