шта́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шта́б штабы́
Р. шта́ба штабо́ў
Д. шта́бу штаба́м
В. шта́б штабы́
Т. шта́бам штаба́мі
М. шта́бе штаба́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

штаб, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Орган кіравання войскамі, а таксама асобы, якія ўваходзяць у яго.

Генеральны ш.

Ш. дывізіі.

Ш. палка.

2. перан. Кіруючы орган чаго-н.

Ш. новабудоўлі.

|| прым. штабны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штаб воен., перен. штаб, род. шта́ба м.;

генера́льный штаб воен. генера́льны штаб.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штаб м., в разн. знач. штаб;

генера́льны ш. — генера́льный штаб

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штаб, ‑а; мн. штабы, ‑оў; м.

1. Орган кіравання войскам у часцях, злучэннях усіх відаў узброеных сіл, а таксама асобы, якія ўваходзяць у склад гэтага органа. Здаралася, што на адным дні штаб атрада мяняў некалькі месц. Кулакоўскі. Старыцу Паходня ўяўляў — ён разы два — тры быў у ёй, палі тут адзін час стаяў штаб партызанскай брыгады. Хадкевіч. // Памяшканне, збудаванне, у якім размяшчаецца такі орган. Новы камісар палка Яфім Фамін жыў тым летам у крэпасці. Начаваў у штабе. Кухараў.

2. перан. Кіруючы орган чаго‑н. Неўзабаве гэтая невялічкая хатка на ўскраіне вёскі зрабілася штабам буйнейшай будоўлі на Беларусі. Грахоўскі. На гэтым жа сходзе было абрана і праўленне калгаса і месца, дзе павінен быць калгасны штаб. Колас.

•••

Генеральны штаб — цэнтральны орган кіравання ўзброенымі сіламі.

[Ням. Stab.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штаб-афіцэ́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

У царскай і некаторых замежных арміях: афіцэр у чыне палкоўніка, падпалкоўніка і маёра.

|| прым. штаб-афіцэ́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штабо́тмістр, -а, мн. -ы, -аў, м.

У царскай арміі Расіі: афіцэрскі чын у кавалерыі і жандармерыі, роўны штабс-капітану, а таксама асоба, якая мае гэты чын.

|| прым. штабо́тмістрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штаб-...

Першая частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да штаба (у 1 знач.), напр.: штаб-кватэра, штаб-ротмістр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штабо́тмістрскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. штабо́тмістрскі штабо́тмістрская штабо́тмістрскае штабо́тмістрскія
Р. штабо́тмістрскага штабо́тмістрскай
штабо́тмістрскае
штабо́тмістрскага штабо́тмістрскіх
Д. штабо́тмістрскаму штабо́тмістрскай штабо́тмістрскаму штабо́тмістрскім
В. штабо́тмістрскага
штабо́тмістрскі
штабо́тмістрскую штабо́тмістрскае штабо́тмістрскіх
штабо́тмістрскія
Т. штабо́тмістрскім штабо́тмістрскай
штабо́тмістрскаю
штабо́тмістрскім штабо́тмістрскімі
М. штабо́тмістрскім штабо́тмістрскай штабо́тмістрскім штабо́тмістрскіх

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

штаб-афіцэ́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. штаб-афіцэ́рскі штаб-афіцэ́рская штаб-афіцэ́рскае штаб-афіцэ́рскія
Р. штаб-афіцэ́рскага штаб-афіцэ́рскай
штаб-афіцэ́рскае
штаб-афіцэ́рскага штаб-афіцэ́рскіх
Д. штаб-афіцэ́рскаму штаб-афіцэ́рскай штаб-афіцэ́рскаму штаб-афіцэ́рскім
В. штаб-афіцэ́рскі (неадуш.)
штаб-афіцэ́рскага (адуш.)
штаб-афіцэ́рскую штаб-афіцэ́рскае штаб-афіцэ́рскія (неадуш.)
штаб-афіцэ́рскіх (адуш.)
Т. штаб-афіцэ́рскім штаб-афіцэ́рскай
штаб-афіцэ́рскаю
штаб-афіцэ́рскім штаб-афіцэ́рскімі
М. штаб-афіцэ́рскім штаб-афіцэ́рскай штаб-афіцэ́рскім штаб-афіцэ́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)