шро́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шро́тавы шро́тавая шро́тавае шро́тавыя
Р. шро́тавага шро́тавай
шро́тавае		 шро́тавага шро́тавых
Д. шро́таваму шро́тавай шро́таваму шро́тавым
В. шро́тавы (неадуш.)
шро́тавага (адуш.)		 шро́тавую шро́тавае шро́тавыя (неадуш.)
шро́тавых (адуш.)
Т. шро́тавым шро́тавай
шро́таваю		 шро́тавым шро́тавымі
М. шро́тавым шро́тавай шро́тавым шро́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шро́тавы дробово́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шро́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шроту (у 1 знач.). Шротавы зарад. // Прызначаны для стральбы шротам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шрот, -у, М шро́це, м., зб.

Дробныя свінцовыя шарыкі для стральбы з паляўнічай стрэльбы.

|| прым. шро́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дробово́й шро́тавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)