шпо́начны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шпо́начны шпо́начная шпо́начнае шпо́начныя
Р. шпо́начнага шпо́начнай
шпо́начнае		 шпо́начнага шпо́начных
Д. шпо́начнаму шпо́начнай шпо́начнаму шпо́начным
В. шпо́начны (неадуш.)
шпо́начнага (адуш.)		 шпо́начную шпо́начнае шпо́начныя (неадуш.)
шпо́начных (адуш.)
Т. шпо́начным шпо́начнай
шпо́начнаю		 шпо́начным шпо́начнымі
М. шпо́начным шпо́начнай шпо́начным шпо́начных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шпо́начны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да шпонкі; прызначаны для шпонкі. Шпоначная канаўка. // Звязаны з прымяненнем, выкарыстаннем шпонкі. Шпоначнае злучэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)