шо́стка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шо́стка шо́сткі
Р. шо́сткі шо́стак
Д. шо́стцы шо́сткам
В. шо́стку шо́сткі
Т. шо́сткай
шо́сткаю		 шо́сткамі
М. шо́стцы шо́стках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шо́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Разм. Ігральная карта, якая мае шэсць ачкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)