шмо́ткі, -так ед. нет, разг., неодобр. тряпьё ср.; шмо́тки;
ганя́цца за шмо́ткамі — гоня́ться за тряпьём (шмо́тками)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шмо́ткі, ‑так; адз. шмотка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.
Разм. зніж. Прадметы адзення, адзежа. [Чалавек:] — Паехалі твае шмоткі, дружа, на дэзінфекцыю. Мехаў. Вось якая наша бабка ўмеліца — са старых падраных шмотак і такую прыгожую посцілку выткала. Каліна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шмо́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шмо́тка |
шмо́ткі |
| Р. |
шмо́ткі |
шмо́так |
| Д. |
шмо́тцы |
шмо́ткам |
| В. |
шмо́тку |
шмо́ткі |
| Т. |
шмо́ткай
шмо́ткаю |
шмо́ткамі |
| М. |
шмо́тцы |
шмо́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)