шмо́ткі, -так ед. нет, разг., неодобр. тряпьё ср.; шмо́тки;

ганя́цца за шмо́ткамі — гоня́ться за тряпьём (шмо́тками)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шмо́ткі, ‑так; адз. шмотка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Разм. зніж. Прадметы адзення, адзежа. [Чалавек:] — Паехалі твае шмоткі, дружа, на дэзінфекцыю. Мехаў. Вось якая наша бабка ўмеліца — са старых падраных шмотак і такую прыгожую посцілку выткала. Каліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шмо́ткі мн разм Klamótten pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шмо́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шмо́тка шмо́ткі
Р. шмо́ткі шмо́так
Д. шмо́тцы шмо́ткам
В. шмо́тку шмо́ткі
Т. шмо́ткай
шмо́ткаю		 шмо́ткамі
М. шмо́тцы шмо́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ciuchy

мн. разм. барахло, лахманы, лахі, шмоткі, анучы, рыззё

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bety

мн.

1. разм. пасцель;

2. разм. адзенне; шмоткі, шмоцце, шмаццё

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

szmatka

szmatk|a

ж.

1. анучка; шматок; абрэзак; акрамосак;

2. часцей мн.~i іран. (пра вопратку) анучы, шмоткі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)