шле́йны гл. шляя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шле́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шле́йны шле́йная шле́йнае шле́йныя
Р. шле́йнага шле́йнай
шле́йнае		 шле́йнага шле́йных
Д. шле́йнаму шле́йнай шле́йнаму шле́йным
В. шле́йны (неадуш.)
шле́йнага (адуш.)		 шле́йную шле́йнае шле́йныя (неадуш.)
шле́йных (адуш.)
Т. шле́йным шле́йнай
шле́йнаю		 шле́йным шле́йнымі
М. шле́йным шле́йнай шле́йным шле́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шле́йны шле́йный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шляя́, -і́, мн. шле́і і (з ліч. 2, 3, 4) шляі́, шлей, ж.

1. Частка збруі, рэмень, які прымацаваны двума канцамі да хамута, агібае ўсё тулава каня і падтрымліваецца папярочнымі рамянямі.

2. У парнай запрэжцы: шырокая лямка, якая замяняе хамут.

|| прым. шле́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шле́йный

1. паўшо́рны;

2. шле́йны; см. шлея́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шо́рный

1. шле́йны;

шо́рная у́пряжь шле́йная ву́праж, шляя́;

2. (относящийся к изготовлению шорных изделий) ры́марскі;

шо́рная мастерска́я ры́марская майстэ́рня;

шо́рные изде́лия ры́марскія вы́рабы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)