Verbum

анлайнавы слоўнік

шле́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шле́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, шле́ек, ж.

1. Стужка ці палоска тканіны, перакінутая цераз плячо, якая падтрымлівае спадніцу, ліфчык і пад.

2. мн. Падцяжкі.

Штаны на шлейках.

|| прым. шле́ечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шле́йка шле́йка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шле́йка ж.

1. (у платья, сорочки) брете́ль, брете́лька, пле́чико ср.;

2. ля́мка, шле́йка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шле́йка, ‑і, ДМ шлейцы; Р мн. шлеек; ж.

1. Стужка ці палоска тканіны, перакінутая цераз плячо, якая падтрымлівае спадніцу, сарочку, ліфчык і пад.

2. толькі мн. (шле́йкі, шлеек). Падцяжкі. Штаны на шлейках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брете́ль, брете́лька шле́йка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ля́мочка уменьш. ля́мачка, -кі ж.; шле́йка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ля́мка ля́мка, -кі ж.; (в одежде — обычно) шле́йка, -кі ж.;

◊

тяну́ть (тере́ть) ля́мку цягну́ць ля́мку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пого́н^II

1. воен. паго́н, -на м.;

2. (ремень, тесьма для носки чего-л.) шле́йка, -кі ж., рэ́мень, род. рэ́меня м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пле́чико ср.

1. уменьш.-ласк. плячу́к, род. плечука́ м.;

2. (подкладка в одежде) плячу́к, род. плечука́ м.;

3. (у сорочки) шле́йка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)