шле́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шле́йка шле́йкі
Р. шле́йкі шле́ек
Д. шле́йцы шле́йкам
В. шле́йку шле́йкі
Т. шле́йкай
шле́йкаю		 шле́йкамі
М. шле́йцы шле́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шле́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, шле́ек, ж.

1. Стужка ці палоска тканіны, перакінутая цераз плячо, якая падтрымлівае спадніцу, ліфчык і пад.

2. мн. Падцяжкі.

Штаны на шлейках.

|| прым. шле́ечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шле́йка шле́йка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шле́йка ж.

1. (у платья, сорочки) брете́ль, брете́лька, пле́чико ср.;

2. ля́мка, шле́йка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шле́йка, ‑і, ДМ шлейцы; Р мн. шлеек; ж.

1. Стужка ці палоска тканіны, перакінутая цераз плячо, якая падтрымлівае спадніцу, сарочку, ліфчык і пад.

2. толькі мн. (шле́йкі, шлеек). Падцяжкі. Штаны на шлейках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шле́йка ж

1. (у адзенні) Träger m -s, -;

2. (цераз плячо) Schléppseil n -(e)s, -e (вяроўка); Trágriemen m -s, -, Zúgriemen m (рэмень)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шлейка

Том: 37, старонка: 143.

img/37/37-143_0772_Шлейка.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

брете́ль, брете́лька шле́йка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ля́мочка уменьш. ля́мачка, -кі ж.; шле́йка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Zíehgurt

m -(e)s, -e ля́мка; шле́йка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)