шкля́начка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шкля́начка |
шкля́начкі |
| Р. |
шкля́начкі |
шкля́начак |
| Д. |
шкля́начцы |
шкля́начкам |
| В. |
шкля́начку |
шкля́начкі |
| Т. |
шкля́начкай шкля́начкаю |
шкля́начкамі |
| М. |
шкля́начцы |
шкля́начках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
крушо́н, -у, м.
1. Сумесь белага вінаграднага віна з ромам або каньяком з дабаўленнем свежых фруктаў.
2. Прахаладжальны фрукговы напітак.
У такую спёку шкляначка крушону выратавала б душу ад пакуты.
|| прым. крушо́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ча́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.
1. Невялікая шкляначка, часта на ножцы, прызначаная для піцця спіртных напіткаў.
2. Спіртное; выпіўка (разм.).
Ён ніколі не адказваўся ад чаркі.
|| памянш. ча́рачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым. ча́рачны, -ая, -ае (да 1 знач.).
◊
Глядзець у чарку (разм., іран.) — любіць выпіць.
Заглядаць у чарку (разм., іран.) — выпіваць.
Пад чаркай (разм.) — п’янаваты.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)