шве́йны гл. шыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шве́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шве́йны шве́йная шве́йнае шве́йныя
Р. шве́йнага шве́йнай
шве́йнае		 шве́йнага шве́йных
Д. шве́йнаму шве́йнай шве́йнаму шве́йным
В. шве́йны (неадуш.)
шве́йнага (адуш.)		 шве́йную шве́йнае шве́йныя (неадуш.)
шве́йных (адуш.)
Т. шве́йным шве́йнай
шве́йнаю		 шве́йным шве́йнымі
М. шве́йным шве́йнай шве́йным шве́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шве́йны шве́йный;

~ная машы́на — шве́йная маши́на;

~ная майстэ́рня — шве́йная мастерска́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шве́йны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з шыццём адзення, бялізны і пад. Швейнае майстэрства. Швейная работа. // Прызначаны для шыцця. Многа [у магазіне] ўсялякай крамніны, швейных машын, веласіпедаў. Купляюць усё гэта жыхары Заполля. Бялевіч. // у знач. наз. шве́йная, ‑ай, ж. Майстэрня, фабрыка або памяшканне, дзе шыюць адзенне. — А Ніна дзе што робіць? Не выйшла замуж яшчэ? — Выйшла. У Мінску, на швейнай працуюць абое. Сына мае, мужам не нацешыцца. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяза́льна-шве́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вяза́льна-шве́йны вяза́льна-шве́йная вяза́льна-шве́йнае вяза́льна-шве́йныя
Р. вяза́льна-шве́йнага вяза́льна-шве́йнай
вяза́льна-шве́йнае		 вяза́льна-шве́йнага вяза́льна-шве́йных
Д. вяза́льна-шве́йнаму вяза́льна-шве́йнай вяза́льна-шве́йнаму вяза́льна-шве́йным
В. вяза́льна-шве́йны (неадуш.)
вяза́льна-шве́йнага (адуш.)		 вяза́льна-шве́йную вяза́льна-шве́йнае вяза́льна-шве́йныя (неадуш.)
вяза́льна-шве́йных (адуш.)
Т. вяза́льна-шве́йным вяза́льна-шве́йнай
вяза́льна-шве́йнаю		 вяза́льна-шве́йным вяза́льна-шве́йнымі
М. вяза́льна-шве́йным вяза́льна-шве́йнай вяза́льна-шве́йным вяза́льна-шве́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шыць, шы́ю, шы́еш, шы́е; шы́ты; незак.

1. што. Вырабляць, змацоўваючы ніткай краі скроенай тканіны, скуры.

Ш. касцюм.

Ш. боты.

2. што і без дап. Змацоўваць, злучаць ніткай і інш. матэрыялам.

Ш. альбом.

Хірургу даводзіцца больш ш., чым рэзаць.

3. чым і па чым. Вышываць, расшываць.

Ш. гладдзю.

◊

Шыта-крыта (разм.) — пра што-н. дрэннае, несамавітае, што застаецца ў тайне.

|| зак. сшыць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты (да 1 знач.).

|| наз. шыццё, -я́, н. (да 1 і 3 знач.).

|| прым. шве́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Швейная майстэрня.

Швейная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

камбіна́т, -а, М -на́це, мн. -ы, -аў, м.

Аб’яднанне прамысловых прадпрыемстваў розных вытворчых галін, а таксама аб’яднанне дробных прадпрыемстваў.

К. бытавых паслуг.

Швейны к.

|| прым. камбіна́цкі, -ая, -ае і камбіна́таўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шве́йный шве́йны;

шве́йная маши́на шве́йная машы́на;

шве́йная мастерска́я шве́йная майстэ́рня.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Трудано́шка ‘скураная сумка для грошай’ (Шат.). Першапачаткова, відаць, *трутаношка, параўн. рус. трутоно́ша, трудоно́ша ‘скураная сумачка, у якой насілі крэсіва, крэмень і трут’, пазней у выніку дээтымалагізацыі — трудоно́ска ‘швейны рабочы кашэль, сумка для швейнага прыбора, прылады, апарата’. Да трут, гл. Параўн. аналагічнае па ўтварэнні тырбано́шка ‘скураная машна для грошай, якую носяць на поясе’ (Бяльк.), відаць, у выніку збліжэння з торба, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прибо́р м.

1. (приспособление) прыла́да, -ды ж.; (устройство) прыбо́р, -ра м.; (аппарат) апара́т, -та м.; (машина) машы́на, -ны ж.;

измери́тельный прибо́р вымяра́льны прыбо́р;

опти́ческий прибо́р апты́чны прыбо́р;

нагрева́тельный прибо́р награва́льны прыбо́р (награва́льная прыла́да);

медици́нский прибо́р медыцы́нскі прыбо́р (апара́т);

счётный прибо́р лічы́льны апара́т (лічы́льная машы́на);

навигацио́нные прибо́ры навігацы́йныя прыбо́ры (прыла́ды);

прибо́р управле́ния зени́тным огнём воен. прыбо́р (прыла́да) кірава́ння зені́тным агнём;

дымово́й прибо́р воен. дымава́я прыла́да;

2. (комплекс, набор предметов) прыбо́р, -ра м.;

пи́сьменный прибо́р пісьмо́вы прыбо́р;

прибо́р для бритья́ прыбо́р для брыцця́ (гале́ння);

туале́тный прибо́р туале́тны прыбо́р;

ками́нный прибо́р камі́нны прыбо́р;

накры́ть стол на пять прибо́ров накры́ць стол на пяць прыбо́раў (асо́б);

ча́йный прибо́р ча́йны прыбо́р;

3. (набор частей для изготовления чего-л.) спец. набо́р, -ру м.; (принадлежности) прыла́дак, -дку м., прыла́ддзе, -ддзя ср.;

печно́й прибо́р пячны́ набо́р;

око́нный и дверно́й прибо́р ако́нны і дзвярны́ набо́р;

шве́йный прибо́р шве́йны набо́р (прыла́дак, шве́йнае прыла́ддзе).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)