шве́дский шве́дскі;

шве́дская гимна́стика спорт. шве́дская гімна́стыка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шве́дскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Швецыі, шведаў, які належыць, уласцівы ім.

•••

Шведская сценка гл. сценка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шве́дскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шве́дскі шве́дская шве́дскае шве́дскія
Р. шве́дскага шве́дскай
шве́дскае		 шве́дскага шве́дскіх
Д. шве́дскаму шве́дскай шве́дскаму шве́дскім
В. шве́дскі (неадуш.)
шве́дскага (адуш.)		 шве́дскую шве́дскае шве́дскія (неадуш.)
шве́дскіх (адуш.)
Т. шве́дскім шве́дскай
шве́дскаю		 шве́дскім шве́дскімі
М. шве́дскім шве́дскай шве́дскім шве́дскіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

белару́ска-шве́дскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белару́ска-шве́дскі белару́ска-шве́дская белару́ска-шве́дскае белару́ска-шве́дскія
Р. белару́ска-шве́дскага белару́ска-шве́дскай
белару́ска-шве́дскае		 белару́ска-шве́дскага белару́ска-шве́дскіх
Д. белару́ска-шве́дскаму белару́ска-шве́дскай белару́ска-шве́дскаму белару́ска-шве́дскім
В. белару́ска-шве́дскі (неадуш.)
белару́ска-шве́дскага (адуш.)		 белару́ска-шве́дскую белару́ска-шве́дскае белару́ска-шве́дскія (неадуш.)
белару́ска-шве́дскіх (адуш.)
Т. белару́ска-шве́дскім белару́ска-шве́дскай
белару́ска-шве́дскаю		 белару́ска-шве́дскім белару́ска-шве́дскімі
М. белару́ска-шве́дскім белару́ска-шве́дскай белару́ска-шве́дскім белару́ска-шве́дскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

да́цка-шве́дскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. да́цка-шве́дскі да́цка-шве́дская да́цка-шве́дскае да́цка-шве́дскія
Р. да́цка-шве́дскага да́цка-шве́дскай
да́цка-шве́дскае		 да́цка-шве́дскага да́цка-шве́дскіх
Д. да́цка-шве́дскаму да́цка-шве́дскай да́цка-шве́дскаму да́цка-шве́дскім
В. да́цка-шве́дскі (неадуш.)
да́цка-шве́дскага (адуш.)		 да́цка-шве́дскую да́цка-шве́дскае да́цка-шве́дскія (неадуш.)
да́цка-шве́дскіх (адуш.)
Т. да́цка-шве́дскім да́цка-шве́дскай
да́цка-шве́дскаю		 да́цка-шве́дскім да́цка-шве́дскімі
М. да́цка-шве́дскім да́цка-шве́дскай да́цка-шве́дскім да́цка-шве́дскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ру́ска-шве́дскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ру́ска-шве́дскі ру́ска-шве́дская ру́ска-шве́дскае ру́ска-шве́дскія
Р. ру́ска-шве́дскага ру́ска-шве́дскай
ру́ска-шве́дскае		 ру́ска-шве́дскага ру́ска-шве́дскіх
Д. ру́ска-шве́дскаму ру́ска-шве́дскай ру́ска-шве́дскаму ру́ска-шве́дскім
В. ру́ска-шве́дскі (неадуш.)
ру́ска-шве́дскага (адуш.)		 ру́ска-шве́дскую ру́ска-шве́дскае ру́ска-шве́дскія (неадуш.)
ру́ска-шве́дскіх (адуш.)
Т. ру́ска-шве́дскім ру́ска-шве́дскай
ру́ска-шве́дскаю		 ру́ска-шве́дскім ру́ска-шве́дскімі
М. ру́ска-шве́дскім ру́ска-шве́дскай ру́ска-шве́дскім ру́ска-шве́дскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сце́нка I ж., в разн. знач. сте́нка;

с. перагаро́дкі — сте́нка перегоро́дки;

с. тру́бкі — сте́нка тру́бки;

○ гімнасты́чная (шве́дская) с. — спорт. гимнасти́ческая (шве́дская) сте́нка;

◊ прыпе́рці да ~кі — припере́ть к сте́нке;

ста́віць да ~кі — ста́вить к сте́нке;

як у (аб) ~ку гаро́х — как в (об) сте́нку горо́х

сце́нка II ж., обл. широ́кая межа́ (между полями)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сце́нка ​1, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Памянш. да сцяна; тое, што і сцяна. На сценках вялікага пакоя дрыжаў ружовы водсвет пажарышча. Бядуля. Які прастор! Здалёк стаяць Чатыры сценкі бору. Панчанка. У хаце цёмна. Сценкі печкі чырванеюць, і на іх паверхні яркімі зорачкамі ўспыхваюць пылінкі. Каршукоў.

2. Бок якога‑н. пустога прадмета. Сценкі кузава аўтамашыны. □ Дно і сценкі [бочкі] аплылі слізкаю цвіллю. Самуйлёнак. // Абалонка якога‑н. унутранага органа, поласці. Брушная сценка. Сценкі крывяносных сасудаў.

3. перан. Шчыльны, самкнуты рад байцоў у кулачнай бойцы, а таксама сама кулачная бойка. Крыкі рынулі з усіх бакоў. Сценка кінулася на сценку.. Праз пяць хвілін білася ўжо ўся гімназія. Караткевіч.

4. Абл. Мера палатна даўжынёй на сцяну, на якой снавалі пражу. [Марыля:] — Добры быў лянок; палола яго, рвала, слала, а як улежаўся — сушыла, мяла, удваіх з Зоськай нітачку па нітачцы вывелі... па грамніцах кросны паставіла... колькі сценак наткала. Купала.

5. Камплект аднатыпнай мэблі, які размяшчаецца каля сцяны і прызначаецца для адной мэты.

•••

Гімнастычная сценка і (уст.) шведская сценка — гімнастычны снарад у выглядзе дзвюх стоек з папярочнымі перакладзінамі для практыкаванняў.

Прыперці да сценкі гл. прыперці.

Ставіць да сценкі гл. ставіць.

Як у (аб) сценку гарохам — тое, што і як у (аб) сцяну гарохам (гл. сцяна).

сце́нка ​2, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Шырокая мяжа, палявая дарога. Агародамі выйшаў я на сценку, а па ёй на вузкую дарогу, па адзін бок якой буялі кукурузныя кіяхі, а па другі густа стаяла вільготнае жыта. М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)