ша́ргаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ша́ргаю |
ша́ргаем |
| 2-я ас. |
ша́ргаеш |
ша́ргаеце |
| 3-я ас. |
ша́ргае |
ша́ргаюць |
| Прошлы час |
| м. |
ша́ргаў |
ша́ргалі |
| ж. |
ша́ргала |
| н. |
ша́ргала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ша́ргай |
ша́ргайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ша́ргаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ша́ргаць несов., см. шо́ргаць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ша́ргаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Тое, што і шоргаць. Хвіліну стаяў [Васіль], уткнуўшы кассё ў балота, няўпэўнена, гарачымі, дрыготкімі рукамі шаргаў па касе мянташкай. Мележ. [Дзяўчына] хуценька шаргае сандалямі па ржышчы і здаецца Шаманскаму зусім маленькай, быццам не ідзе, а коціцца па зямлі. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ша́рганне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. шаргаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Раптам слых .. [Васіля] ўлавіў непадалёку шарганне крокаў, і ён .. азірнуўся. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)