шапіто́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. шапіто́ шапіто́
Р. шапіто́ шапіто́
Д. шапіто́ шапіто́
В. шапіто́ шапіто́
Т. шапіто́ шапіто́
М. шапіто́ шапіто́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шапіто́ нескл., ср. шапито́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шапіто́, нескл., н.

Вялікая разборная брызентавая або палатняная палатна для цыркавых прадстаўленняў, а таксама перасоўны цырк, які выступае ў такой палатцы. Цырк шапіто.

[Фр. chapiteau.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шапито́ спец. шапіто́ нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)