шапту́ха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | шапту́ха | шапту́хі | 
		
			| Р. | шапту́хі | шапту́х | 
		
			| Д. | шапту́се | шапту́хам | 
		
			| В. | шапту́ху | шапту́х | 
		
			| Т. | шапту́хай шапту́хаю
 | шапту́хамі | 
		
			| М. | шапту́се | шапту́хах | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
шапту́ха ж.
1. зна́харка, колду́нья, шепту́ха;
2. (та, которая шепчется) шепту́нья;
3. (доносчица) шепту́нья, нау́шница
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
шапту́ха, ‑і, ДМ ‑тусе, ж.
Жан. да шаптун.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
шапту́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. Чалавек, які шэпчацца.
2. перан. Пляткар, распаўсюджвальнік чутак.
3. Знахар, чараўнік (уст.).
|| ж. шапту́ха, -і, ДМ -ту́се, мн. -і, -ту́х.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
шепту́нья шапту́ха, -хі ж.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
зна́харка знаха́рка, -кі ж., чараўні́ца, -цы ж.; шапту́ха, -хі ж.;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
Вяшчу́ха (БРС, КТС). Укр. віщуха (Грынч.). Да вяшчаць (гл.). Утварэнне па тыпу шаптаць: шаптуха; гл. аб гэтым Слаўскі, SP, 74–75.
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
нау́шница разг. нагаво́ршчыца, -цы ж.; дано́счыца, -цы ж.; шапту́ха, -хі ж.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
аб’яві́цца, ‑яўлюся, ‑явішся, ‑явіцца; зак.
1. З’явіцца, выявіцца; знайсціся. Пайшла чутка па ваколіцы, што аб’явілася такая бабка-шаптуха, якая вельмі ж добра лечыць і людзей і жывёлу. Якімовіч. // Падаць вестку; аказацца. [Аўген:] — Дык не гаруй, мая нябога — Яшчэ аб’явіцца твой брат. Колас.
2. Выказаць жаданне што‑н. зрабіць. — Давай, Мікодымка, я пацягаю [вяроўку па полі], а ты пішы ў свае метрыкі, — адразу аб’явіўся Цярэшка. Грахоўскі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)