шанаваны - Пошук

шанава́ны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	шанава́ны	шанава́ная	шанава́нае	шанава́ныя
Р.	шанава́нага	шанава́най шанава́нае	шанава́нага	шанава́ных
Д.	шанава́наму	шанава́най	шанава́наму	шанава́ным
В.	шанава́ны (неадуш.) шанава́нага (адуш.)	шанава́ную	шанава́нае	шанава́ныя (неадуш.) шанава́ных (адуш.)
Т.	шанава́ным	шанава́най шанава́наю	шанава́ным	шанава́нымі
М.	шанава́ным	шанава́най	шанава́ным	шанава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шанава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	шанава́ны	шанава́ная	шанава́нае	шанава́ныя
Р.	шанава́нага	шанава́най шанава́нае	шанава́нага	шанава́ных
Д.	шанава́наму	шанава́най	шанава́наму	шанава́ным
В.	шанава́ны (неадуш.) шанава́нага (адуш.)	шанава́ную	шанава́нае	шанава́ныя (неадуш.) шанава́ных (адуш.)
Т.	шанава́ным	шанава́най шанава́наю	шанава́ным	шанава́нымі
М.	шанава́ным	шанава́най	шанава́ным	шанава́ных

Кароткая форма: шанава́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чти́мый шанава́ны, паважа́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Славу́ты ‘агульнавядомы; праслаўлены’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Байк. і Некр.), сюды ж ст.-бел. словутичъ ‘слаўны, славуты (пры звароце да каго-небудзь’ (Ст.-бел. лексікон). Укр. славу́тний ‘тс’, рус. дыял. слову́тный ‘славуты, шанаваны, багаты’, преслову́тый ‘праслаўлены’, стараж.-рус. словутьнъ, ст.-рус. Словутичь — эпітэт Дняпра, польск. sławętny, sławetny (набліжана да sława — Брукнер, 499), каш. słavutny, słavuty, чэш., славац. slovutný. Дэрываты ад *slovǫtъ, першаснага незалежнага дзеепрыметніка цяп. часу ад прасл. *slovǫ, *sluti, гл. слыць (Фасмер, 3, 673; Махэк₂, 557). Паўночнаславянская інавацыя *slovǫtъ, *slovǫtьnъ. Славэ́тны ‘знаны, праслаўлены’ (Ласт.) запазычана з польскай. Гл. яшчэ Басай-Сяткоўскі, Słownik, 320–321 (адмаўляецца чэшскае паходжанне слова).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Verbum