шаве́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шаве́цкі |
шаве́цкая |
шаве́цкае |
шаве́цкія |
| Р. |
шаве́цкага |
шаве́цкай шаве́цкае |
шаве́цкага |
шаве́цкіх |
| Д. |
шаве́цкаму |
шаве́цкай |
шаве́цкаму |
шаве́цкім |
| В. |
шаве́цкі (неадуш.) шаве́цкага (адуш.) |
шаве́цкую |
шаве́цкае |
шаве́цкія (неадуш.) шаве́цкіх (адуш.) |
| Т. |
шаве́цкім |
шаве́цкай шаве́цкаю |
шаве́цкім |
шаве́цкімі |
| М. |
шаве́цкім |
шаве́цкай |
шаве́цкім |
шаве́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
муля́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.
Разм. Прафесія, занятак муляра; мулярныя работы. [Стары:] — Лячэнне — лячэннем, а да працы возьмецца — кіпіць. І што ні возьме — сталярку, мулярку, шавецкае. Залатыя рукі! Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Прышпіндэ́рыць ’прышыць’ (нясвіж., Жд. 1). Хутчэй за ўсё з рус. пришпандорить ’моцна прырабіць, прымацаваць; моцна і акуратна прышыць’, якое да шпандыр ’шавецкае прыстасаванне’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сапо́жный
1. шаве́цкі;
сапо́жная мастерска́я шаве́цкая майстэ́рня;
сапо́жный ма́стер шаве́ц;
сапо́жное ремесло́ шаве́цтва (шаве́цкае рамяство́);
сапо́жный нож шаве́цкі нож;
2. (служащий для сапог) для бо́таў, на бо́ты;
сапо́жная мазь (ва́кса) мазь (ва́кса) для бо́таў (абу́тку);
сапо́жный това́р тава́р на бо́ты;
сапо́жная щётка шчо́тка для бо́таў (абу́тку).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)