чыгу́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чыгу́нка чыгу́нкі
Р. чыгу́нкі чыгу́нак
Д. чыгу́нцы чыгу́нкам
В. чыгу́нку чыгу́нкі
Т. чыгу́нкай
чыгу́нкаю		 чыгу́нкамі
М. чыгу́нцы чыгу́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чыгу́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Рэйкавая дарога, прызначаная для руху цягнікоў.

Пракласці чыгунку.

Рамонт чыгункі.

2. Комплекснае транспартнае прадпрыемства, якое забяспечвае перавозку пасажыраў і грузаў па такой дарозе.

Працаваць дыспетчарам на чыгунцы.

3. Чыгунная печка (разм.).

|| прым. чыгу́начны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чыгу́нка I ж. желе́зная доро́га

чыгу́нка II ж., разг. (железная печка) чугу́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чыгу́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Рэйкавая дарога, прызначаная для руху паяздоў. Гасцінец.. быў адзіны шлях зносін паміж гарадкамі, чыгунка была далёка. Чорны. А там за возерам, як струнка, Пралегла роўненька чыгунка. Вось пераезд даўно знаёмы; Правей вакзальныя харомы. Колас.

2. Комплекснае транспартнае прадпрыемства, якое забяспечвае перавозку пасажыраў і грузаў па такой дарозе. Працаваць на чыгунцы. □ [Кавалеўскі:] — Ужо дамовіўся з Упраўленнем чыгункі, даюць чатыры пакоі ў новым доме. Карпаў.

3. Разм. Жалезная печка. На чыгунцы грэўся чайнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыгунка, чыгуначная магістраль, сталёвая магістраль; жалезка (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

вузкакале́йны, -ая, -ае.

З вузкай рэйкавай каляёй.

Вузкакалейная чыгунка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вузкакале́йка, -і, ДМ -ле́йцы, мн. -і, -ле́ек, ж. (разм.).

Вузкакалейная чыгунка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднакале́йка, -і, ДМ -лёйцы, мн. -і, -лёек, ж. (разм.).

Аднакалейная чыгунка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чыгуно́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чыгуно́к чыгункі́
Р. чыгунка́ чыгунко́ў
Д. чыгунку́ чыгунка́м
В. чыгуно́к чыгункі́
Т. чыгунко́м чыгунка́мі
М. чыгунку́ чыгунка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

метрапалітэ́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Гарадская электрычная чыгунка, звычайна падземная.

|| прым. метрапалітэ́нны, -ая, -ае і метрапалітэ́наўскі, -ая, -ае (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)