чу́ткі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чу́ткі чу́ткая чу́ткае чу́ткія
Р. чу́ткага чу́ткай
чу́ткае		 чу́ткага чу́ткіх
Д. чу́ткаму чу́ткай чу́ткаму чу́ткім
В. чу́ткі (неадуш.)
чу́ткага (адуш.)		 чу́ткую чу́ткае чу́ткія (неадуш.)
чу́ткіх (адуш.)
Т. чу́ткім чу́ткай
чу́ткаю		 чу́ткім чу́ткімі
М. чу́ткім чу́ткай чу́ткім чу́ткіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чу́ткі, -ая, -ае.

1. Які лёгка і добра ўспрымае што-н. слыхам, нюхам.

Чуткія сабакі.

2. Уражлівы, успрыімлівы.

Чуткая душа.

3. Неглыбокі, лёгкі.

Ч. сон.

|| наз. чу́ткасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чу́ткі чу́ткий;

~кае ву́ха — чу́ткое у́хо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чу́ткі, ‑ая, ‑ае.

1. Здольны добра ўспрымаць што‑н. слыхам, нюхам. — Спі, — гаворыць Яворскі, — сабакі ў мяне чуткія і злыя — абудзяць, калі што. Колас. // Які хутка рэагуе на знешнія раздражненні (гук, дотык і пад.). А ўначы ўсё навокал скоўваў амаль касмічны холад, і чуткія сейсмографы адзначалі, як недзе ў гарах трашчаць скалы. Шыцік.

2. Уражлівы, успрыімлівы. Каханне — лёгкая прынада Для сэрцаў чуткіх, маладых. Купала. Першым затрапятала чуткае лісце асіны. Шамякін.

3. Лёгкі, неглыбокі. Чуткі сон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чу́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чу́тка чу́ткі
Р. чу́ткі чу́так
Д. чу́тцы чу́ткам
В. чу́тку чу́ткі
Т. чу́ткай
чу́ткаю		 чу́ткамі
М. чу́тцы чу́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

размо́вы

‘чуткі, пагалоскі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. размо́вы
Р. размо́ў
Д. размо́вам
В. размо́вы
Т. размо́вамі
М. размо́вах

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

разбалабо́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., што (разм.).

Разнесці чуткі, пагалоскі і пад.; раззваніць, разбалбатаць.

Р. чуткі на ўсю вёску.

|| незак. разбалабо́ньваць, -аю, -ае, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чу́ткасць ж. чу́ткость; см. чу́ткі

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́галас, -у, м. (разм.).

Погаласка, чуткі, розныя размовы.

Дайшоў і да мяне гэты п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пагало́ска, -і, ДМ -ло́сцы, мн. -і, -сак, ж.

Чуткі, размовы, якія перадаюцца.

Пусціць пагалоску.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)