чува́шскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
чува́шскі |
чува́шская |
чува́шскае |
чува́шскія |
| Р. |
чува́шскага |
чува́шскай чува́шскае |
чува́шскага |
чува́шскіх |
| Д. |
чува́шскаму |
чува́шскай |
чува́шскаму |
чува́шскім |
| В. |
чува́шскі (неадуш.) чува́шскага (адуш.) |
чува́шскую |
чува́шскае |
чува́шскія (неадуш.) чува́шскіх (адуш.) |
| Т. |
чува́шскім |
чува́шскай чува́шскаю |
чува́шскім |
чува́шскімі |
| М. |
чува́шскім |
чува́шскай |
чува́шскім |
чува́шскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
чува́шскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да чувашоў, які належыць, уласцівы ім. Чувашская мова.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чувашы́, -о́ў, адз. чува́ш, -а́, м.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Чувашскай Рэспублікі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.
|| ж. чува́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак.
|| прым. чува́шскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)