1.
2. Вельмі дрэнны, непрыемны (
3. У спалучэнні са словамі, якія абазначаюць вялікую колькасць,
Чортава вока — акно ў балоце.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1.
2. Вельмі дрэнны, непрыемны (
3. У спалучэнні са словамі, якія абазначаюць вялікую колькасць,
Чортава вока — акно ў балоце.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыметнік, прыналежны
| чо́ртава | чо́ртава | чо́ртавы | ||
| чо́ртавага | чо́ртавай чо́ртавае |
чо́ртавага | чо́ртавых | |
| чо́ртаваму | чо́ртавай | чо́ртаваму | чо́ртавым | |
| чо́ртавы чо́ртавага ( |
чо́ртаву | чо́ртава | чо́ртавы ( чо́ртавых ( |
|
| чо́ртавым | чо́ртавай чо́ртаваю |
чо́ртавым | чо́ртавымі | |
| чо́ртавым | чо́ртавай | чо́ртавым | чо́ртавых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
прыметнік, якасны
| чо́ртава | чо́ртава | чо́ртавы | ||
| чо́ртавага | чо́ртавай чо́ртавае |
чо́ртавага | чо́ртавых | |
| чо́ртаваму | чо́ртавай | чо́ртаваму | чо́ртавым | |
| чо́ртавы чо́ртавага ( |
чо́ртаву | чо́ртава | чо́ртавы ( чо́ртавых ( |
|
| чо́ртавым | чо́ртавай чо́ртаваю |
чо́ртавым | чо́ртавымі | |
| чо́ртавым | чо́ртавай | чо́ртавым | чо́ртавых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
прыметнік, адносны
| чо́ртава | чо́ртава | чо́ртавы | ||
| чо́ртавага | чо́ртавай чо́ртавае |
чо́ртавага | чо́ртавых | |
| чо́ртаваму | чо́ртавай | чо́ртаваму | чо́ртавым | |
| чо́ртавы чо́ртавага ( |
чо́ртаву | чо́ртава | чо́ртавы ( чо́ртавых ( |
|
| чо́ртавым | чо́ртавай чо́ртаваю |
чо́ртавым | чо́ртавымі | |
| чо́ртавым | чо́ртавай | чо́ртавым | чо́ртавых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
○ ~тава во́ка — окно́ (в боло́те);
◊ ~тава про́цьма — тьма-тьму́щая, у́йма;
ч. ту́зін — чёртова дю́жина;
~тава душа́ — чёртова душа́;
~тава насе́нне —
~тава ля́лька — чёртова ку́кла;
~тава пе́рачніца —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Які мае адносіны да чорта, належыць яму.
2.
3.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чорт, -а,
1. Па рэлігійных уяўленнях: злы дух як увасабленне адмоўнага пачатку ў чалавеку; мае выгляд істоты, пакрытай чорнай шэрсцю, з рагамі, капытамі і хвастом; д’ябал.
2.
Адзін чорт (
Баяцца як чорт крыжа (ладану) (
Да чорта (
Куды яго чорт панёс, куды яго чэрці ўхапілі (
К чорту на рогі (
К чорту ў зубы (
На чорта (
Ні к чорту (не варты) (
(Сам) чорт галаву (нагу) зломіць (
Сам чорт не брат каму (
Чорта лысага (
Чортам падшыты (
Чорт ведае што! (
Чорт з ім (з табой, з ёй, з вамі, з імі) (
Чорт лазаты (
Чорт не бярэ (не возьме) (
Чорт падаткнуў (
Чорт пацягнуў каго за язык (
Чорт прынёс (паднёс, прыгнаў) каго (
Чорту лысаму (
Чорт яго бяры (
Чэрці носяць дзе, каго (
Што за чорт! (
Якога чорта! (
Як чорт пад крыжам (
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ту́зін
◊
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дю́жина
◊
чёртова дю́жина
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чёртов
чёртова борода́;
чёртова ку́рица
чёртова ры́ба
чёртово де́рево
чёртов па́лец
чёртовы оре́хи
◊
чёртова дю́жина
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)