чацвёрты, -ая, -ае.
1.
2. Які атрымліваецца пры дзяленні на чатыры.
3. у
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чацвёрты, -ая, -ае.
1.
2. Які атрымліваецца пры дзяленні на чатыры.
3. у
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чацвёрты, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чацвярці́на, -ы,
1.
2.
3. Старажытная пасудзіна ёмістасцю ў адну чацвёртую частку вядра.
4. Тое, што і чацвяртак (у 2
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чаты́ры, чатыро́х, чатыро́м, чатырма́, (аб) чатыро́х,
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кварта́л, -а,
1. Частка горада, абмежаваная некалькімі перакрыжаванымі вуліцамі.
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чацвё́рты
прыметнік, адносны
| чацвё́рты | чацвё́ртае | чацвё́ртыя | ||
| чацвё́ртага | чацвё́ртай чацвё́ртае |
чацвё́ртага | чацвё́ртых | |
| чацвё́ртаму | чацвё́ртай | чацвё́ртаму | чацвё́ртым | |
| чацвё́рты ( чацвё́ртага ( |
чацвё́ртую | чацвё́ртае | чацвё́ртыя ( чацвё́ртых ( |
|
| чацвё́ртым | чацвё́ртай чацвё́ртаю |
чацвё́ртым | чацвё́ртымі | |
| чацвё́ртым | чацвё́ртай | чацвё́ртым | чацвё́ртых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
чацвё́рты
лічэбнік, парадкавы
| чацвё́рты | чацвё́ртае | чацвё́ртыя | ||
| чацвё́ртага | чацвё́ртай чацвё́ртае |
чацвё́ртага | чацвё́ртых | |
| чацвё́ртаму | чацвё́ртай | чацвё́ртаму | чацвё́ртым | |
| чацвё́ртага ( чацвё́рты ( |
чацвё́ртую | чацвё́ртае | чацвё́ртых ( чацвё́ртыя ( |
|
| чацвё́ртым | чацвё́ртай чацвё́ртаю |
чацвё́ртым | чацвё́ртымі | |
| чацвё́ртым | чацвё́ртай | чацвё́ртым | чацвё́ртых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
субдаміна́нта, ‑ы,
[Ад лац. sub — пад і dominans — пануючы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паддаміна́нта, ‑ы,
У музыцы —
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
х,
1. Дваццаць
2. Глухі, заднеязычны, шчылінны зычны гук.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)