часто́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. часто́тны часто́тная часто́тнае часто́тныя
Р. часто́тнага часто́тнай
часто́тнае		 часто́тнага часто́тных
Д. часто́тнаму часто́тнай часто́тнаму часто́тным
В. часто́тны (неадуш.)
часто́тнага (адуш.)		 часто́тную часто́тнае часто́тныя (неадуш.)
часто́тных (адуш.)
Т. часто́тным часто́тнай
часто́тнаю		 часто́тным часто́тнымі
М. часто́тным часто́тнай часто́тным часто́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

часто́тны спец. часто́тный;

○ ч. сло́ўнік — часто́тный слова́рь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

часто́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які мае адносіны да частаты (у 2 знач.), да частотнасці. Частотная характарыстыка.

2. Заснаваны на выкарыстанні змен частаты ваганняў. Частотнае рэле. Частотны дэтэктар.

•••

Частотны слоўнік гл. слоўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

частата́, -ы́, ДМ -таце́, мн. -то́ты, -то́т, ж.

1. гл. часты.

2. Велічыня, якая выражае колькасць паўтарэнняў чаго-н. у адзінку часу (спец.).

Ч. хістанняў маятніка.

Ч. электрамагнітных хваль.

|| прым. часто́тны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ампліту́дна-часто́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ампліту́дна-часто́тны ампліту́дна-часто́тная ампліту́дна-часто́тнае ампліту́дна-часто́тныя
Р. ампліту́дна-часто́тнага ампліту́дна-часто́тнай
ампліту́дна-часто́тнае		 ампліту́дна-часто́тнага ампліту́дна-часто́тных
Д. ампліту́дна-часто́тнаму ампліту́дна-часто́тнай ампліту́дна-часто́тнаму ампліту́дна-часто́тным
В. ампліту́дна-часто́тны (неадуш.)
ампліту́дна-часто́тнага (адуш.)		 ампліту́дна-часто́тную ампліту́дна-часто́тнае ампліту́дна-часто́тныя (неадуш.)
ампліту́дна-часто́тных (адуш.)
Т. ампліту́дна-часто́тным ампліту́дна-часто́тнай
ампліту́дна-часто́тнаю		 ампліту́дна-часто́тным ампліту́дна-часто́тнымі
М. ампліту́дна-часто́тным ампліту́дна-часто́тнай ампліту́дна-часто́тным ампліту́дна-часто́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

палярызацы́йна-часто́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. палярызацы́йна-часто́тны палярызацы́йна-часто́тная палярызацы́йна-часто́тнае палярызацы́йна-часто́тныя
Р. палярызацы́йна-часто́тнага палярызацы́йна-часто́тнай
палярызацы́йна-часто́тнае		 палярызацы́йна-часто́тнага палярызацы́йна-часто́тных
Д. палярызацы́йна-часто́тнаму палярызацы́йна-часто́тнай палярызацы́йна-часто́тнаму палярызацы́йна-часто́тным
В. палярызацы́йна-часто́тны (неадуш.)
палярызацы́йна-часто́тнага (адуш.)		 палярызацы́йна-часто́тную палярызацы́йна-часто́тнае палярызацы́йна-часто́тныя (неадуш.)
палярызацы́йна-часто́тных (адуш.)
Т. палярызацы́йна-часто́тным палярызацы́йна-часто́тнай
палярызацы́йна-часто́тнаю		 палярызацы́йна-часто́тным палярызацы́йна-часто́тнымі
М. палярызацы́йна-часто́тным палярызацы́йна-часто́тнай палярызацы́йна-часто́тным палярызацы́йна-часто́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

часто́тный часто́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сло́ўнік, ‑а, м.

1. Кніга, у якой сабраны і размешчаны ў пэўным парадку (звычайна ў алфавітным) словы з тлумачэннем або з перакладам на іншую мову. Тлумачальны слоўнік. Беларуска-рускі слоўнік. Арфаграфічны слоўнік. Дыялектны слоўнік.

2. толькі адз. Сукупнасць слоў, якія выкарыстоўваюцца кім‑н. або дзе‑н.; лексіка. Узбагачэнне слоўніка дзяцей. Паэтыка коласаўскіх паэм, іх паэтычны слоўнік самым цесным чынам звязаны з тагачаснай сучаснасцю. Навуменка.

•••

Частотны слоўнік — тып слоўніка, у якім даюцца лічбавыя характарыстыкі ўжывальнасці слоў (словаформ, словазлучэнняў) у якой‑н. мове.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сло́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Лексіка, сукупнасць слоў той ці іншай мовы, дыялекту, якой-н. сацыяльнай групы, асобнага пісьменніка і пад.

2. Даведачна-інфармацыйнае выданне, якое змяшчае словы (або марфемы, словазлучэнні, ідыёмы і пад.), размешчаныя ў пэўным парадку, тлумачыць значэнні ўключаных адзінак, дае розную інфармацыю пра іх ці іх пераклад на іншую мову або паведамляе звесткі аб прадметах, абазначаемых словамі.

Тлумачальны с.

Беларуска-рускі с.

Дыялектны с.

С. мовы Якуба Коласа.

Энцыклапедычны с.

Этымалагічны с.

Гістарычны с. беларускай мовы.

3. Спіс слоў для слоўніка; рэестр.

○

Частотны слоўнік — тып слоўніка, у якім даюцца лічбавыя характарыстыкі ўжывальнасці слоў (словаформ, словазлучэнняў) у якой-н. мове.

|| прым. сло́ўнікавы, -ая, -ае.

Слоўнікавая работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)