чарпако́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чарпако́вы чарпако́вая чарпако́вае чарпако́выя
Р. чарпако́вага чарпако́вай
чарпако́вае		 чарпако́вага чарпако́вых
Д. чарпако́ваму чарпако́вай чарпако́ваму чарпако́вым
В. чарпако́вы (неадуш.)
чарпако́вага (адуш.)		 чарпако́вую чарпако́вае чарпако́выя (неадуш.)
чарпако́вых (адуш.)
Т. чарпако́вым чарпако́вай
чарпако́ваю		 чарпако́вым чарпако́вымі
М. чарпако́вым чарпако́вай чарпако́вым чарпако́вых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чарпа́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Коўш, пасудзіна для чэрпання якой-н. вадкасці.

2. Частка машыны, механізма (экскаватара і інш.) у выглядзе каўша, які служыць для выбірання грунту.

|| прым. чарпако́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)