чарпа́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Коўш, пасудзіна для чэрпання якой-н. вадкасці.

2. Частка машыны, механізма (экскаватара і інш.) у выглядзе каўша, які служыць для выбірання грунту.

|| прым. чарпако́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)