чарне́й нареч. сравнит. ст. черне́е, почерне́е
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чо́рна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| чо́рна |
чарне́й |
найчарне́й |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
чарне́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
чарне́ю |
чарне́ем |
| 2-я ас. |
чарне́еш |
чарне́еце |
| 3-я ас. |
чарне́е |
чарне́юць |
| Прошлы час |
| м. |
чарне́ў |
чарне́лі |
| ж. |
чарне́ла |
| н. |
чарне́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
чарне́й |
чарне́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
чарне́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
стараве́р, ‑а, м.
Чалавек, які належаў да адной з рэлігійных груп, што не прынялі царкоўных рэформ 17 ст. у Расіі і варожа адносіліся да афіцыйнай праваслаўнай царквы. Хоць .. [пісар] чалавек і малады, — яму толькі дваццаць восем гадоў, — але барада вырасла, як у добрага старавера. Колас. [Лявон:] А чаму стараверы выйгралі [справу па судзе], хоць пазней за бацькавага дзеда ў Барках пасяліліся? Купала. Дзяды дзядоў хадзілі стараверамі, Народы гладзілі чарней ад засланкі. Барадулін. // перан. Чалавек, які прытрымліваецца ўстарэлых звычаяў, прывычак, густаў і пад. Літаратурныя стараверы, эстэтычны густ якіх выхаваўся па папулярным шырспажыве, не зразумеўшы тое новае, што выходзіць з-пад пяра мастака, накідваюцца на яго з абвінавачваннямі. Пшыркоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)