чараця́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чараця́ны чараця́ная чараця́нае чараця́ныя
Р. чараця́нага чараця́най
чараця́нае		 чараця́нага чараця́ных
Д. чараця́наму чараця́най чараця́наму чараця́ным
В. чараця́ны (неадуш.)
чараця́нага (адуш.)		 чараця́ную чараця́нае чараця́ныя (неадуш.)
чараця́ных (адуш.)
Т. чараця́ным чараця́най
чараця́наю		 чараця́ным чараця́нымі
М. чараця́ным чараця́най чараця́ным чараця́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чараця́ны камышо́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чараця́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да чароту; парослы чаротам. У чарацяным гушчары шчабеча ды шастае нейкая птушыная дробязь. Брыль. Падарожнікі зніклі ў густых чарацяных парасніках, якія сцяной наступалі з абодвух бакоў на сонную рачулку. Лынькоў.

2. Зроблены з чароту. Чарацяная страха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чаро́т, -у, М -ро́це, мн. чараты́, чарато́ў, м.

Высокая вадзяная або балотная расліна сямейства асаковых, а таксама зараснік гэтай расліны.

|| прым. чаро́тавы, -ая, -ае і чараця́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

камышо́вый чараця́ны, чаро́тавы;

камышо́вый кот зоол. чаро́тавы кот.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дах, пакрыццё / саламяны, чарацяны: страха

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)