чарапа́хавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
чарапа́хавы |
чарапа́хавая |
чарапа́хавае |
чарапа́хавыя |
| Р. |
чарапа́хавага |
чарапа́хавай чарапа́хавае |
чарапа́хавага |
чарапа́хавых |
| Д. |
чарапа́хаваму |
чарапа́хавай |
чарапа́хаваму |
чарапа́хавым |
| В. |
чарапа́хавы (неадуш.) чарапа́хавага (адуш.) |
чарапа́хавую |
чарапа́хавае |
чарапа́хавыя (неадуш.) чарапа́хавых (адуш.) |
| Т. |
чарапа́хавым |
чарапа́хавай чарапа́хаваю |
чарапа́хавым |
чарапа́хавымі |
| М. |
чарапа́хавым |
чарапа́хавай |
чарапа́хавым |
чарапа́хавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
чарапа́хавы в разн. знач. черепа́ховый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чарапа́хавы, ‑ая, ‑ае.
1. Прыгатаваны з чарапахі (у 1 знач.). Чарапахавы суп.
2. Зроблены з чарапахі (у 2 знач.). Чарапахавы грэбень.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чарапа́ха, -і, ДМ -па́се, мн. -і, -па́х, ж.
1. Жывёліна атрада паўзуноў, пакрытая касцявым панцырам, якая вельмі павольна рухаецца на кароткіх лапах, што могуць разам з галавой і хвастом уцягвацца ў панцыр.
Марская ч.
2. зб. Рагавыя пласцінкі панцыра гэтай жывёлы, а таксама вырабы з такіх пласцінак.
|| памянш. чарапа́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.
|| прым. чарапа́хавы, -ая, -ае і чарапа́шы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
черепа́ховый чарапа́хавы;
черепа́ховый па́нцирь чарапа́хавы па́нцыр;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)