цярну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
цярну́ся |
цярнё́мся |
| 2-я ас. |
цярне́шся |
церняце́ся |
| 3-я ас. |
цярне́цца |
цярну́цца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
цярну́ўся |
цярну́ліся |
| ж. |
цярну́лася |
| н. |
цярну́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
цярні́ся |
цярні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
цярну́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цярну́цца сов., однокр. ша́ркнуться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цярну́цца, цярнуся, цярнешся, цярнецца; цярнёмся, церняцеся; зак.
Аднакр. да церціся (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
це́рціся, тру́ся, трэ́шся, трэ́цца; тро́мся, траце́ся, тру́цца; цёрся, цёрлася; тры́ся; незак.
1. Церці сябе чым-н.
Ц. ручніком.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Рухацца, дакранаючыся да паверхні іншага прадмета.
Крыгі церліся адна аб адну.
Змазаць дэталі машыны, каб не церліся.
3. перан. Знаходзіцца дзе-н., каля каго-н. без пэўнага занятку, ацірацца (разм.).
Хлапчукі церліся каля машыны.
|| зак. паце́рціся, патру́ся, патрэ́шся, патрэ́цца; патро́мся, патраце́ся, патру́цца; патры́ся.
|| аднакр. цярну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, церняце́ся, -ну́цца; -ні́ся (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)