цярно́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. цярно́ўнік
Р. цярно́ўніку
Д. цярно́ўніку
В. цярно́ўнік
Т. цярно́ўнікам
М. цярно́ўніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цярно́ўнік, -ку м., бот. терно́вник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цярно́ўнік, ‑у, м.

Тое, што і цёрн. Зараснікі цярноўніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

терно́вник бот. цярно́ўнік, -ку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)