цюле́невы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цюле́невы цюле́невая цюле́невае цюле́невыя
Р. цюле́невага цюле́невай
цюле́невае		 цюле́невага цюле́невых
Д. цюле́неваму цюле́невай цюле́неваму цюле́невым
В. цюле́невы (неадуш.)
цюле́невага (адуш.)		 цюле́невую цюле́невае цюле́невыя (неадуш.)
цюле́невых (адуш.)
Т. цюле́невым цюле́невай
цюле́неваю		 цюле́невым цюле́невымі
М. цюле́невым цюле́невай цюле́невым цюле́невых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цюле́невы

1. тюле́ний;

ц. тлушч — тюле́ний жир;

2. (сделанный из кожи тюленя) тюле́невый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цюле́невы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цюленя (у 1 знач.). Цюленевы промысел. // Які здабываюць з цюленя. Цюленевы тлушч. // Зроблены са скуры цюленя. Цюленевыя боты. // у знач. наз. цюле́невыя, ‑ых. Сямейства атрада ластаногіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цюле́нь, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Воднае млекакормячае атрада ластаногіх.

2. перан. Пра непаваротлівага, нязграбнага чалавека (разм.).

|| прым. цюле́невы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Цюленевыя боты.

Ц. тлушч.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тюле́невый цюле́невы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тюле́ний цюле́невы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тран ’рыбін тлушч’ (Яруш.; ашм., паст., Сл. ПЗБ). З польск. tran ’рыбін, кітовы, цюленевы тлушч’, якое з ням. Tran ’рыбін тлушч’ — скарочанага Fischtran, у якім ‑tran < с.-н.-ням. trān ’кропля’, нова-в.-ням. Träne ’сляза’ (Голуб-Ліер, 486; ЕСУМ, 5, 618).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)