цюкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; незак., што.

Увязваць, пакаваць у цюкі.

Ц. сена.

|| наз. цюкава́нне, -я, н. і цюко́ўка, -і, ДМ -ко́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цюкава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. цюку́ю цюку́ем
2-я ас. цюку́еш цюку́еце
3-я ас. цюку́е цюку́юць
Прошлы час
м. цюкава́ў цюкава́лі
ж. цюкава́ла
н. цюкава́ла
Загадны лад
2-я ас. цюку́й цюку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час цюку́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цюкава́ць несов., спец. тюкова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цюкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак., што.

Увязваць; упакоўваць, пакаваць у цюкі. Цюкаваць салому.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тюкова́ть несов. пакава́ць, цюкава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цюкава́цца, ‑куецца; незак.

Зал. да цюкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цюкава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. цюкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цюко́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. цюкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цюкава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. да цюкаваць.

2. у знач. прым. Упакаваны, звязаны ў цюкі. Цюкаванае сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)