цэ́пкі, -ая, -ае (разм.).

Тое, што і учэпісты.

|| наз. цэ́пкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цэ́пкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цэ́пкі цэ́пкая цэ́пкае цэ́пкія
Р. цэ́пкага цэ́пкай
цэ́пкае		 цэ́пкага цэ́пкіх
Д. цэ́пкаму цэ́пкай цэ́пкаму цэ́пкім
В. цэ́пкі (неадуш.)
цэ́пкага (адуш.)		 цэ́пкую цэ́пкае цэ́пкія (неадуш.)
цэ́пкіх (адуш.)
Т. цэ́пкім цэ́пкай
цэ́пкаю		 цэ́пкім цэ́пкімі
М. цэ́пкім цэ́пкай цэ́пкім цэ́пкіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цэ́пкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і учэпісты. Наблытана шмат павуціны, Расстаўлены цэпкія сеці. Колас. Цэпкім праніклівым позіркам Аляксей зірнуў на сяржанта. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Налажы́цца ’прывучыцца, прыстасавацца’ (Нас.), ’прызвычаіцца, прывыкнуць’: Ты хлопец цэпкі, скора наложышся рабіць як трэба (Кудравец), параўн. польск. nałożyć się ’тс’, параўн. рус. наложи́ть ’шчыра працаваць, займацца чым-небудзь’. Ад налажы́ць ’схіліць, прывучыць’, параўн. з іншым вакалізмам наляга́ць, нале́гчы ’рабіць намаганне; насядаць’. Гл. налог, налога.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)