Verbum

*Слім, слым ‘вераценніца’ (малар., Цыхун, вусн. паведамл.). Гл. слімень.

*Ачмара, очма́ра (экспр.) ’брудны чалавек’ (стол., Цыхун, вусн. паведамл.). Ад чмарыць ’вэндзіць, смажыць’.

Ашкротак ’адломак, чарапок’ (Бяльк.), ’старая, непрыгодная рэч’ (жлобін., Цыхун. вусн. паведамл.). Гл. аскротак.

◎ Прада́ўні (прадаеш) ’вельмі даўні’ (ТС). З ц.-слав. прьдавыіь ’тс’ (Цыхун, Зб. Талстому, 419).

◎ По́рплік, экспр. пра малога, недарослага (шарк., Цыхун, вусн. паведамлю Да парпліца (гл.), гл. таксама попрык ’тс’.

Апрандава́ць ’паважаць’ (гродз., А. П. Цыхун, пісьм. паведамл.). З польск. aprendować ’прызнаваць’ (Вечаркевіч, Słownik) < франц. apprendre ’пазнаваць’.

◎ Ку́шпель ’чалавек невялікага росту’ (Цыхун). Параўн. польск. kuszpiel ’маленькі ножык’ < літ. kušpielis ’тс’ (Лаўчутэ, Балтизмы, 73–74).

◎ *Прадзькаве́цкі, прэцьковёйкі ’старасвецкі’, ’спрадвеку’ (ТС). Са спалучэння з продкаў векаў ’тс’ (ГС), гл. Цыхун, Зб. Залатому, 419.

Сю́ргаць ’сёрбаць, есці што-небудзь рэдкае’ (Бяльк.), сю́ргаўка ’птушка юрок (?)’ (астрав.; Цыхун, вусн. паведамл.). Гукапераймальнае, гл. наступнае слова.

Ашкарупе́ць ’пакрыцца скарынкай, шкурай’ (Янк. III), ошкору́піць ’абадраць кару’ (столін., Цыхун, вусн. паведамл.). Гл. шкарупець ’засыхаць, пакрывацца шкарлупінай’, шкарупа ’кара’.