Цыхун Генадзь Апанасавіч

т. 17, с. 156

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

*Слім, слым ‘вераценніца’ (малар., Цыхун, вусн. паведамл.). Гл. слімень.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Ачмара, очма́ра (экспр.) ’брудны чалавек’ (стол., Цыхун, вусн. паведамл.). Ад чмарыць ’вэндзіць, смажыць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ашкротак ’адломак, чарапок’ (Бяльк.), ’старая, непрыгодная рэч’ (жлобін., Цыхун. вусн. паведамл.). Гл. аскротак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прада́ўні (прадаеш) ’вельмі даўні’ (ТС). З ц.-слав. прьдавыіь ’тс’ (Цыхун, Зб. Талстому, 419).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

По́рплік, экспр. пра малога, недарослага (шарк., Цыхун, вусн. паведамлю Да парпліца (гл.), гл. таксама попрык ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Апрандава́ць ’паважаць’ (гродз., А. П. Цыхун, пісьм. паведамл.). З польск. aprendować ’прызнаваць’ (Вечаркевіч, Słownik) < франц. apprendre ’пазнаваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ку́шпель ’чалавек невялікага росту’ (Цыхун). Параўн. польск. kuszpiel ’маленькі ножык’ < літ. kušpielis ’тс’ (Лаўчутэ, Балтизмы, 73–74).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Прадзькаве́цкі, прэцьковёйкі ’старасвецкі’, ’спрадвеку’ (ТС). Са спалучэння з продкаў векаў ’тс’ (ГС), гл. Цыхун, Зб. Залатому, 419.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сю́ргаць ’сёрбаць, есці што-небудзь рэдкае’ (Бяльк.), сю́ргаўка ’птушка юрок (?)’ (астрав.; Цыхун, вусн. паведамл.). Гукапераймальнае, гл. наступнае слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)