цы́нія, -і, мн. -і, -ній, ж.

Травяністая дэкаратыўная расліна сямейства складанакветных з буйнымі яркімі кветкамі.

Расквітнелі цыніі і флоксы.

|| прым. цы́ніевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цы́нія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цы́нія цы́ніі
Р. цы́ніі цы́ній
Д. цы́ніі цы́ніям
В. цы́нію цы́ніі
Т. цы́ніяй
цы́ніяю		 цы́ніямі
М. цы́ніі цы́ніях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цы́нія ж., бот. ци́нния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цы́нія, ‑і, ж.

Травяністая дэкаратыўная расліна сямейства складанакветных з буйнымі яркімі кветкамі. Не цвітуць тут цыніі і флоксы, Цяжка шыны пыл гарачы мнуць. Панчанка.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ци́нния бот. цы́нія, -ніі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Маёркі (мн.) ’цынія зграбная, Zinnia elegans L.’ (ветк., Мат. Гом.). Запазычана з укр. мовы, параўн. майорці ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)