Цыга́нь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Цыга́нь
Р. Цыга́ні
Д. Цыга́ні
В. Цыга́нь
Т. Цыга́нню
М. Цыга́ні

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цыга́ніць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. цыга́ню цыга́нім
2-я ас. цыга́ніш цыга́ніце
3-я ас. цыга́ніць цыга́няць
Прошлы час
м. цыга́ніў цыга́нілі
ж. цыга́ніла
н. цыга́ніла
Загадны лад
2-я ас. цыга́нь цыга́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час цыга́нячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Перацыгну́ць ’пераскочыць’ (дзятл., Сцяшк. Сл.). Да пера- (гл.) і ’цыгань — глухі варыянт да дзыгаць. гл. перадзыгаць, перадзыгпуць ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)