цукры́стасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. цукры́стасць
Р. цукры́стасці
Д. цукры́стасці
В. цукры́стасць
Т. цукры́стасцю
М. цукры́стасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цукры́стасць ж. са́хари́стость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цукры́стасць, ‑і, ж.

Уласцівасць цукрыстага; наяўнасць цукру ў чым‑н. Цукрыстасць раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цукры́сты, -ая, -ае.

1. Які змяшчае ў сабе значную колькасць цукру (у 1 знач.).

Цукрыстыя плады.

2. Які мае структуру цукру.

|| наз. цукры́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

са́харистость цукры́стасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)