цо́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цо́тны |
цо́тная |
цо́тнае |
цо́тныя |
| Р. |
цо́тнага |
цо́тнай цо́тнае |
цо́тнага |
цо́тных |
| Д. |
цо́тнаму |
цо́тнай |
цо́тнаму |
цо́тным |
| В. |
цо́тны (неадуш.) цо́тнага (адуш.) |
цо́тную |
цо́тнае |
цо́тныя (неадуш.) цо́тных (адуш.) |
| Т. |
цо́тным |
цо́тнай цо́тнаю |
цо́тным |
цо́тнымі |
| М. |
цо́тным |
цо́тнай |
цо́тным |
цо́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дзялі́цца несов.
1. в разн. знач. дели́ться; (з кім, чым; чым — ещё) посвяща́ть (кого, что; во что);
дз. апо́шнім кава́лкам хле́ба — дели́ться после́дним куско́м хле́ба;
сям’я́ пачала́ дз. — семья́ начала́ дели́ться;
цо́тныя лі́кі дзе́ляцца на два — чётные чи́сла де́лятся на два;
дз. з тава́рышам сваі́мі пла́намі — дели́ться с това́рищем свои́ми пла́нами; посвяща́ть това́рища в свои пла́ны;
2. страд. дели́ться; члени́ться; см. дзялі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)