цеплавы́, -а́я, -о́е.

Які мае адносіны да цеплаты (у 1 знач.), заснаваны на дзеянні цеплаты.

Цеплавая энергія.

Цеплавая электрастанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

теплово́й цеплавы́;

теплова́я эне́ргия цеплава́я эне́ргія.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цеплавы́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які мае адносіны да цяпла (у 1 знач.), цеплаты (у 1 знач.). Цеплавая энергія. Цеплавое выпрамяненне. // Заснаваны на дзеянні цяпла, які дзейнічае з дапамогай цяпла. Цеплавы рухавік. Цеплавая электрастанцыя. Цеплавая сушылка.

•••

Цеплавы ўдар гл. удар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кормазапа́рнік, ‑а, м.

Цеплавая ўстаноўка для запарвання кармоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеплаэлектрацэнтра́ль, -і, Т -ллю, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Цеплавая электрастанцыя, якая выпрацоўвае электраэнергію і цяпло, якое накіроўваецца спажыўцам у выглядзе гарачай вады і пары (ЦЭЦ).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

экраннава́куумны спец. экраннова́куумный;

~ная цеплава́я ізаля́цыя — экраннова́куумная теплова́я изоля́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

электраста́нцыя, ‑і, ж.

Прадпрыемства, на якім здабываецца электраэнергія з іншых відаў энергіі. Цеплавая электрастанцыя. Гідраўлічная электрастанцыя. Атамная электрастанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеплавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цеплавы́ цеплава́я цеплаво́е цеплавы́я
Р. цеплаво́га цеплаво́й
цеплаво́е		 цеплаво́га цеплавы́х
Д. цеплаво́му цеплаво́й цеплаво́му цеплавы́м
В. цеплавы́ (неадуш.)
цеплаво́га (адуш.)		 цеплаву́ю цеплаво́е цеплавы́я (неадуш.)
цеплавы́х (адуш.)
Т. цеплавы́м цеплаво́й
цеплаво́ю		 цеплавы́м цеплавы́мі
М. цеплавы́м цеплаво́й цеплавы́м цеплавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цепласе́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Сістэма цеплаправодаў, па якіх цеплавая энергія перадаецца спажыўцам з цеплаэлектрацэнтралей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэмперату́ра, -ы, ж.

1. Ступень нагрэтасці якога-н. цела, рэчыва; цеплавая характарыстыка.

Т. вады.

Т. паветра.

2. Ступень цеплыні чалавечага цела як паказчык стану здароўя.

Памераць тэмпературу ў дзіцяці.

3. Павышаная цеплыня цела; гарачка (разм.).

У хворага т.

|| прым. тэмперату́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)