цвё́рды
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цвё́рды |
цвё́рдая |
цвё́рдае |
цвё́рдыя |
| Р. |
цвё́рдага |
цвё́рдай цвё́рдае |
цвё́рдага |
цвё́рдых |
| Д. |
цвё́рдаму |
цвё́рдай |
цвё́рдаму |
цвё́рдым |
| В. |
цвё́рды (неадуш.) цвё́рдага (адуш.) |
цвё́рдую |
цвё́рдае |
цвё́рдыя (неадуш.) цвё́рдых (адуш.) |
| Т. |
цвё́рдым |
цвё́рдай цвё́рдаю |
цвё́рдым |
цвё́рдымі |
| М. |
цвё́рдым |
цвё́рдай |
цвё́рдым |
цвё́рдых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
надкры́лы, -аў.
Цвёрдыя пярэднія крылы жукоў і перапончатакрылых насякомых.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вя́жучы, -ая, -ае.
Які мае ўласцівасць змацоўваць цвёрдыя рэчывы.
Вяжучыя матэрыялы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
магні́тна-цвёрды
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
магні́тна-цвёрды |
магні́тна-цвёрдая |
магні́тна-цвёрдае |
магні́тна-цвёрдыя |
| Р. |
магні́тна-цвёрдага |
магні́тна-цвёрдай магні́тна-цвёрдае |
магні́тна-цвёрдага |
магні́тна-цвёрдых |
| Д. |
магні́тна-цвёрдаму |
магні́тна-цвёрдай |
магні́тна-цвёрдаму |
магні́тна-цвёрдым |
| В. |
магні́тна-цвёрды (неадуш.) магні́тна-цвёрдага (адуш.) |
магні́тна-цвёрдую |
магні́тна-цвёрдае |
магні́тна-цвёрдыя (неадуш.) магні́тна-цвёрдых (адуш.) |
| Т. |
магні́тна-цвёрдым |
магні́тна-цвёрдай магні́тна-цвёрдаю |
магні́тна-цвёрдым |
магні́тна-цвёрдымі |
| М. |
магні́тна-цвёрдым |
магні́тна-цвёрдай |
магні́тна-цвёрдым |
магні́тна-цвёрдых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
суспензава́ць
‘прывесці (прыводзіць) цвёрдыя рэчывы ў завіслы стан’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
суспензу́ю |
суспензу́ем |
| 2-я ас. |
суспензу́еш |
суспензу́еце |
| 3-я ас. |
суспензу́е |
суспензу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
суспензава́ў |
суспензава́лі |
| ж. |
суспензава́ла |
| н. |
суспензава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
суспензу́й |
суспензу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
суспензу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
суспензава́ць
‘прывесці (прыводзіць) цвёрдыя рэчывы ў завіслы стан’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
суспензу́ю |
суспензу́ем |
| 2-я ас. |
суспензу́еш |
суспензу́еце |
| 3-я ас. |
суспензу́е |
суспензу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
суспензава́ў |
суспензава́лі |
| ж. |
суспензава́ла |
| н. |
суспензава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
суспензу́й |
суспензу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
суспензава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
надкры́ллі, ‑яў; адз. надкрылле, ‑я; н.
Цвёрдыя пярэднія крылы жукоў і перапончатакрылых насякомых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Трэ́нне ‘кастрыца, цвёрдыя адходы пры апрацоўцы валакна’ (Сл. ПЗБ, Трух.). Узыходзіць да *ter‑ьn‑ьje < прасл. *terti > це́рці (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
цвёрды, -ая, -ае.
1. Які складаецца са шчыльна прылеглых частак, не мяккі, стабільны па форме пры нармальных умовах, у адрозненне ад вадкага і газападобнага.
Цвёрдае паліва.
Цвёрдае рэчыва.
2. Які з цяжкасцю паддаецца сцісканню, згінанню, рэзанню і пад.
Цвёрдая драўніна.
Цвёрдая зямля.
3. перан. Стойкі ў сваіх перакананнях, непахісны.
Ц. намер.
Цвёрдае рашэнне.
4. Устойлівы, трывалы, стабільны.
Цвёрдыя цэны.
Цвёрдая зарплата.
5. Добра засвоены, трывалы, грунтоўны.
Цвёрдае веданне прадмета.
○ Цвёрды знак — назва літары «ь» у рускай азбуцы.
Цвёрдыя зычныя — зычныя гукі, якія вымаўляюцца без набліжэння сярэдняй часткі языка да цвёрдага паднябення.
|| наз. цвёрдасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аса́дак, -дку, м.
1. Дробныя цвёрдыя часцінкі, якія знаходзяцца ў вадкасці і пасля адстойвання асядаюць на дно і сценкі пасудзіны.
А. у растворы.
2. перан. Цяжкае пачуццё, якое застаецца пасля непрыемнай размовы, падзеі і г.д.
Непрыемны а. на душы.
|| прым. аса́дкавы, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)