царко́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
царко́ўны |
царко́ўная |
царко́ўнае |
царко́ўныя |
| Р. |
царко́ўнага |
царко́ўнай царко́ўнае |
царко́ўнага |
царко́ўных |
| Д. |
царко́ўнаму |
царко́ўнай |
царко́ўнаму |
царко́ўным |
| В. |
царко́ўны (неадуш.) царко́ўнага (адуш.) |
царко́ўную |
царко́ўнае |
царко́ўныя (неадуш.) царко́ўных (адуш.) |
| Т. |
царко́ўным |
царко́ўнай царко́ўнаю |
царко́ўным |
царко́ўнымі |
| М. |
царко́ўным |
царко́ўнай |
царко́ўным |
царко́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
царко́ўны в разн. знач. церко́вный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
царко́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да царквы (у 1 знач.), звязаны з рэлігіяй, царквой, набажэнствам. Царкоўны прыход. Царкоўнае вучэнне. Царкоўныя кнігі. Царкоўная музыка. // Які належыць царкве. Царкоўныя землі. // Які праводзіцца царквою, у царкве (у 2 знач.). Царкоўны шлюб.
2. Які мае адносіны да царквы (у 2 знач.). Царкоўная вежа. □ Гэта быў, трапіўшы сюды па непаразуменню, царкоўны стараста суседняга сяла. Лынькоў. Раненька, як толькі сонечныя пр[амя]ні пазалацілі царкоўныя крыжы, ударылі званы. Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
царква́, -ы́, мн. цэ́рквы і (з ліч. 2, 3, 4) царквы́, цэ́ркваў, ж.
1. Рэлігійная арганізацыя духавенства і вернікаў, аб’яднаная агульнасцю веравучэння і абрадаў.
Праваслаўная ц.
Каталіцкая ц.
2. Будынак, у якім адбываецца праваслаўнае набажэнства; храм.
Пабудаваць новую царкву.
|| памянш. цэ́ркаўка, -і, ДМ -каўцы, мн. -і, -кавак, ж. (да 2 знач.).
|| прым. царко́ўны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
артадакса́льна-царко́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
артадакса́льна-царко́ўны |
артадакса́льна-царко́ўная |
артадакса́льна-царко́ўнае |
артадакса́льна-царко́ўныя |
| Р. |
артадакса́льна-царко́ўнага |
артадакса́льна-царко́ўнай артадакса́льна-царко́ўнае |
артадакса́льна-царко́ўнага |
артадакса́льна-царко́ўных |
| Д. |
артадакса́льна-царко́ўнаму |
артадакса́льна-царко́ўнай |
артадакса́льна-царко́ўнаму |
артадакса́льна-царко́ўным |
| В. |
артадакса́льна-царко́ўны (неадуш.) артадакса́льна-царко́ўнага (адуш.) |
артадакса́льна-царко́ўную |
артадакса́льна-царко́ўнае |
артадакса́льна-царко́ўныя (неадуш.) артадакса́льна-царко́ўных (адуш.) |
| Т. |
артадакса́льна-царко́ўным |
артадакса́льна-царко́ўнай артадакса́льна-царко́ўнаю |
артадакса́льна-царко́ўным |
артадакса́льна-царко́ўнымі |
| М. |
артадакса́льна-царко́ўным |
артадакса́льна-царко́ўнай |
артадакса́льна-царко́ўным |
артадакса́льна-царко́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
кні́жна-царко́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кні́жна-царко́ўны |
кні́жна-царко́ўная |
кні́жна-царко́ўнае |
кні́жна-царко́ўныя |
| Р. |
кні́жна-царко́ўнага |
кні́жна-царко́ўнай кні́жна-царко́ўнае |
кні́жна-царко́ўнага |
кні́жна-царко́ўных |
| Д. |
кні́жна-царко́ўнаму |
кні́жна-царко́ўнай |
кні́жна-царко́ўнаму |
кні́жна-царко́ўным |
| В. |
кні́жна-царко́ўны (неадуш.) кні́жна-царко́ўнага (адуш.) |
кні́жна-царко́ўную |
кні́жна-царко́ўнае |
кні́жна-царко́ўныя (неадуш.) кні́жна-царко́ўных (адуш.) |
| Т. |
кні́жна-царко́ўным |
кні́жна-царко́ўнай кні́жна-царко́ўнаю |
кні́жна-царко́ўным |
кні́жна-царко́ўнымі |
| М. |
кні́жна-царко́ўным |
кні́жна-царко́ўнай |
кні́жна-царко́ўным |
кні́жна-царко́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
рэлігі́йна-царко́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэлігі́йна-царко́ўны |
рэлігі́йна-царко́ўная |
рэлігі́йна-царко́ўнае |
рэлігі́йна-царко́ўныя |
| Р. |
рэлігі́йна-царко́ўнага |
рэлігі́йна-царко́ўнай рэлігі́йна-царко́ўнае |
рэлігі́йна-царко́ўнага |
рэлігі́йна-царко́ўных |
| Д. |
рэлігі́йна-царко́ўнаму |
рэлігі́йна-царко́ўнай |
рэлігі́йна-царко́ўнаму |
рэлігі́йна-царко́ўным |
| В. |
рэлігі́йна-царко́ўны (неадуш.) рэлігі́йна-царко́ўнага (адуш.) |
рэлігі́йна-царко́ўную |
рэлігі́йна-царко́ўнае |
рэлігі́йна-царко́ўныя (неадуш.) рэлігі́йна-царко́ўных (адуш.) |
| Т. |
рэлігі́йна-царко́ўным |
рэлігі́йна-царко́ўнай рэлігі́йна-царко́ўнаю |
рэлігі́йна-царко́ўным |
рэлігі́йна-царко́ўнымі |
| М. |
рэлігі́йна-царко́ўным |
рэлігі́йна-царко́ўнай |
рэлігі́йна-царко́ўным |
рэлігі́йна-царко́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
феада́льна-царко́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
феада́льна-царко́ўны |
феада́льна-царко́ўная |
феада́льна-царко́ўнае |
феада́льна-царко́ўныя |
| Р. |
феада́льна-царко́ўнага |
феада́льна-царко́ўнай феада́льна-царко́ўнае |
феада́льна-царко́ўнага |
феада́льна-царко́ўных |
| Д. |
феада́льна-царко́ўнаму |
феада́льна-царко́ўнай |
феада́льна-царко́ўнаму |
феада́льна-царко́ўным |
| В. |
феада́льна-царко́ўны (неадуш.) феада́льна-царко́ўнага (адуш.) |
феада́льна-царко́ўную |
феада́льна-царко́ўнае |
феада́льна-царко́ўныя (неадуш.) феада́льна-царко́ўных (адуш.) |
| Т. |
феада́льна-царко́ўным |
феада́льна-царко́ўнай феада́льна-царко́ўнаю |
феада́льна-царко́ўным |
феада́льна-царко́ўнымі |
| М. |
феада́льна-царко́ўным |
феада́льна-царко́ўнай |
феада́льна-царко́ўным |
феада́льна-царко́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
феада́льна-царко́ўны ист. феода́льно-церко́вный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
церковнослужи́тель царко́ўны слу́жка.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)