хіці́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хіці́навы |
хіці́навая |
хіці́навае |
хіці́навыя |
| Р. |
хіці́навага |
хіці́навай
хіці́навае |
хіці́навага |
хіці́навых |
| Д. |
хіці́наваму |
хіці́навай |
хіці́наваму |
хіці́навым |
| В. |
хіці́навы (неадуш.)
хіці́навага (адуш.) |
хіці́навую |
хіці́навае |
хіці́навыя (неадуш.)
хіці́навых (адуш.) |
| Т. |
хіці́навым |
хіці́навай
хіці́наваю |
хіці́навым |
хіці́навымі |
| М. |
хіці́навым |
хіці́навай |
хіці́навым |
хіці́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
хіці́навы биол. хити́новый, хити́нный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хіці́навы, ‑ая, ‑ае.
Які складаецца з хіціну. Хіцінавыя ўтварэнні. Хіцінавы панцыр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хити́нный, хити́новый биол. хіці́навы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)