назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хіні́ну | |
| хіні́ну | |
| хіні́нам | |
| хіні́не |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хіні́ну | |
| хіні́ну | |
| хіні́нам | |
| хіні́не |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Белы, горкі на смак парашок з кары хіннага дрэва, выкарыстоўваецца ў медыцыне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Белы крышталічны горкі на смак парашок, які атрымліваецца з кары хіннага дрэва і выкарыстоўваецца ў медыцыне для лячэння малярыі і ў акушэрскай практыцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хі́на, -ы,
Тое, што і
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лімоннакі́слы, -ая, -ае.
Які змяшчае ў сабе лімонную кіслату або атрыманы з лімоннай кіслаты.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хини́н
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лімоннакі́слы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да лімоннай кіслаты; які змяшчае ў сабе лімонную кіслату.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хі́на, ‑ы,
Тое, што і
[Ад перуанскага kina — кара́.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хі́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да хіны, уласцівы ёй.
2. Прыгатаваны з хіны, з хінай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)