хіме́ра, -ы, мн. -ы, -ме́р, ж.
1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі — пачвара з ільвінай галавой, казліным тулавам і хвастом дракона, а таксама скульптура гэтай пачвары ў сярэдневяковым мастацтве.
2. Неажыццявімая, нязбытная і дзіўная мара (кніжн.).
|| прым. хімеры́чны, -ая, -ае (да 2 знач.).
Хімерычная ідэя.
|| наз. хімеры́чнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хіме́ра
‘неажыццявімая мара’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
хіме́ра |
| Р. |
хіме́ры |
| Д. |
хіме́ры |
| В. |
хіме́ру |
| Т. |
хіме́рай хіме́раю |
| М. |
хіме́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
хіме́ра
‘міфалагічная істота; рыба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хіме́ра |
хіме́ры |
| Р. |
хіме́ры |
хіме́р |
| Д. |
хіме́ры |
хіме́рам |
| В. |
хіме́ру |
хіме́р |
| Т. |
хіме́рай хіме́раю |
хіме́рамі |
| М. |
хіме́ры |
хіме́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
хіме́ра ж., в разн. знач. химе́ра
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хіме́ра, ‑ы, ж.
1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі — пачвара, якая дыхае агнём, з ільвінай галавой, казліным тулавам і хвастом дракона. // У сярэдневяковым мастацтве — скульптурны відарыс фантастычных істот, якія ўвасаблялі цёмныя сілы, заганы і з’яўляліся часткай скульптурнага аздаблення гатычных сабораў.
2. Кніжн. Неажыццявімая мара; мудрагелістая фантазія.
3. Марская рыба сямейства хімеравых, падобная на акулу, з цыліндрычным тулавам, доўгім хвастом і вялікімі плаўнікамі.
4. Спец. Арганізм, які складаецца з генетычна неаднародных тканак.
[Грэч. chimaira.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гарыё́та
‘насатая хімера’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гарыё́та |
гарыё́ты |
| Р. |
гарыё́ты |
гарыё́т |
| Д. |
гарыё́це |
гарыё́там |
| В. |
гарыё́ту |
гарыё́т |
| Т. |
гарыё́тай гарыё́таю |
гарыё́тамі |
| М. |
гарыё́це |
гарыё́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
химе́ра в разн. знач. хіме́ра, -ры ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)