хрэ́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хрэ́навы хрэ́навая хрэ́навае хрэ́навыя
Р. хрэ́навага хрэ́навай
хрэ́навае		 хрэ́навага хрэ́навых
Д. хрэ́наваму хрэ́навай хрэ́наваму хрэ́навым
В. хрэ́навы (неадуш.)
хрэ́навага (адуш.)		 хрэ́навую хрэ́навае хрэ́навыя (неадуш.)
хрэ́навых (адуш.)
Т. хрэ́навым хрэ́навай
хрэ́наваю		 хрэ́навым хрэ́навымі
М. хрэ́навым хрэ́навай хрэ́навым хрэ́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хрэ́навы хрено́вый;

х. ліст — хрено́вый лист

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хрэ́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хрэну. Хрэнавае лісце. // Прыгатаваны з хрэну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хрэн, -у, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства капусных з мясістым горкім коранем, які выкарыстоўваецца як вострая прыправа.

|| прым. хрэ́навы, -ая, -ае.

Хрэнавае лісце.

Хрэнавая прыправа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хрено́вый хрэ́навы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)