хро́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Хросная дачка ў адносінах да хросных бацькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хро́сніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хро́сніца хро́сніцы
Р. хро́сніцы хро́сніц
Д. хро́сніцы хро́сніцам
В. хро́сніцу хро́сніц
Т. хро́сніцай
хро́сніцаю		 хро́сніцамі
М. хро́сніцы хро́сніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хро́сніца ж. кре́стница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хро́сніца, ‑ы, ж.

Уст. Хросная дачка ў адносінах да хросных бацькоў. Дзядзька Раман, чалавек дасціпны, бывалы, узяў сабе ролю гаспадара, па вясковых законах у яго на гэта было маральнае права: Саша — яго хросніца. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хрэ́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Тое, што і хросніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хрэ́сніца ж., см. хро́сніца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кре́стница хро́сніца, -цы ж., хрэ́сніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)