хо́раша
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| хо́раша |
харашэ́й |
найхарашэ́й |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
хо́раша, безас., у знач. вык.
1. Аб прыемных абставінах.
Як х. вакол.
2. Аб пачуцці ўнутранага задавальнення.
Х. на сэрцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хо́раша нареч.
1. разг. краси́во;
2. безл., в знач. сказ. хорошо́, прекра́сно, сла́вно;
як х. жыць на све́це! — как хорошо́ (прекра́сно, сла́вно) жить на све́те!
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хо́раша,
1. Прысл. да харошы (у 1 знач.).
2. безас. у знач. вык. Пра прыемныя абставіны. Як прыемна пахне збожжа! А вакол — спакойна! Эх, як слаўна, як прыгожа, Хораша, прыстойна! Колас. Хораша ў чэрвеньскім лесе! Мележ.
3. безас. у знач. вык., каму. Пра пачуццё ўнутранага задавальнення, зведанага кім‑н. Хораша сэрцу ў прасторах-вышынях, Хораша ў садзе сваім салаўю! Лось. Твар старой хвілінку заспакоены: ёй хораша, што нават і Федзька, інжынер, з Брэста прыехаў. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
краси́во нареч. прыго́жа; хо́раша;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ай, выкл. (разм.).
Выказвае розныя пачуцці: боль, спалох, здзіўленне, папрок, радасць, жаль і пад. (часта вымаўляецца з паўтарэннем)
Ай, баліць!
Ай, страшна!
Ай, як хораша ў полі!
Ай-ай-ай, як непрыгожа!
◊
Ай-ай-ай (разм.) — выказвае неадабрэнне, папрок.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сла́вно нареч. сла́ўна; (хорошо, приятно) хо́раша, до́бра;
сла́вно порабо́тать сла́ўна (до́бра) папрацава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дуда́р, ‑а, м.
Музыкант, які іграе на дудзе. Плыве музыка да хмар, Грае хораша дудар. Шушкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прыхарашы́ць ’зрабіць больш прыгожым, надаць прыгажэйшы выгляд’, прыхарашы́цца ’апрануцца прыгожа, хораша, лепш, чым раней, чым звычайна’; ’надаць сабе больш прыгожы выгляд’ (ТСБМ, Шпіл.), прихараше́нне ’ўбор, убранне, упрыгожванне’ (Шпіл.), прыхаро́шаны ’прыбраны’ (узд., Жд. 3). Да харошы, харашэць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́зарыць, ‑рыць; зак.
Стаць ясным, зорным (пра неба). [Нічыпар:] — Бачыце, як неба вызарыла. У такую ноч і пешкі прайсціся хораша... Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)